-
1 zimna krew
хладнокро́вие -
2 krew
сущ.• кровь* * *♀, Р. krwi кровь;ciśnienie krwi давление крови, кровяное давление; wylew krwi кровоизлияние;przetaczać \krew переливать кровь, делать переливание крови;
do krwi в кровь;● z zimną krwią хладнокровно; coś mrozi (ścina) \krew кровь леденеет (стынет) в жилах от чего-л.; koń czystej krwi чистокровная лошадь* * *ж, Р krwiciśnienie krwi — давле́ние кро́ви, кровяно́е давле́ние
wylew krwi — кровоизлия́ние
- coś mrozi krewprzetaczać krew — перелива́ть кровь, де́лать перелива́ние кро́ви
- coś ścina krew
- koń czystej krwi -
3 zimny
прил.• безразличный• зимний• леденящий• ледяной• морозный• прохладный• студеный• холодный* * *холодныйzimowy зимний* * *zimn|y\zimnyi, \zimnyiejszy холодный;\zimny wiatr холодный ветер; \zimnye spojrzenie холодный взгляд; ● \zimnyе ognie бенгальские огни; \zimnyа wojna холодная война; \zimnyа krew хладнокровие; oblać \zimnyą wodą разг. окатить холодной водой
* * *zimni, zimniejszyхоло́дныйzimny wiatr — холо́дный ве́тер
- zimna wojnazimne spojrzenie — холо́дный взгляд
- zimna krew
- oblać zimną wodą -
4 flegma
сущ.• мокрота• прохлада• свежесть• флегма* * *♀ 1. слизь; мокрота;2. флегматичность; хладнокровие ň; флегма; angielska \flegma английское хладнокровие, английская невозмутимость+1. plwocina 2. spokój, zimna krew
* * *ж1) слизь; мокро́та2) флегмати́чность; хладнокро́вие n; фле́гмаangielska flegma — англи́йское хладнокро́вие, англи́йская невозмути́мость
Syn: -
5 opanowanie
сущ.• владычество• власть• выдержка• господство• мастерство• освоение• покой• самообладание• сдержанность• спокойствие• тишина• хладнокровие* * *☼ самообладание, выдержка ž+panowanie nad sobą, spokój, zimna krew
* * *ссамооблада́ние, вы́держка żSyn:
См. также в других словарях:
zimna krew — {{/stl 13}}{{stl 7}} spokój, opanowanie, panowanie nad sobą, przytomność umysłu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stracić, zachować, odzyskać zimną krew. Komuś brakło zimnej krwi. Zimna krew kogoś opuściła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. krwi, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czerwony płyn krążący w zamkniętym układzie naczyń krwionośnych kręgowców, składający się z płynnego osocza i krwinek; dostarcza… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
krew — ż V, DCMs. krwi, W. krwi, blm 1. «płynna tkanka krążąca w układzie żył i tętnic kręgowców, składająca się z płynnego osocza i krwinek; dostarcza tkankom tlen z narządów oddechowych i zabiera dwutlenek węgla, rozprowadza substancje odżywcze i… … Słownik języka polskiego
zimny — 1. Ktoś jest zimny jak ryba a) «o kimś, kto nie ulega wzruszeniom, jest bezwzględny, nieczuły, niewrażliwy»: Prawdziwy mężczyzna, mój drogi (...) pozwól, że ci powiem brutalnie, bierze w takim wypadku babę za łeb i wybija jej amory z głowy. Jeśli … Słownik frazeologiczny
zimny — zimnyni, zimnyniejszy «mający niską temperaturę, taki, w którym panuje niska temperatura; wywołujący wrażenie intensywnego chłodu, ziębiący» Lodowato zimny. Zimny wiatr, powiew. Zimna kawa, woda. Zimny pokój, dzień. Zimne ręce, nogi. Zimna kąpiel … Słownik języka polskiego
flegma — Angielska flegma «opanowanie, zimna krew przypisywane Anglikom»: (...) przecież mogli nas uprzedzić – tłumaczy z angielską flegmą Griffith. Chyba mają telefony? B. Ejbich, Niebo … Słownik frazeologiczny
flegma — ż IV, CMs. flegmamie, blm 1. med. «śluzowa lub śluzowo ropna wydzielina dróg oddechowych, odkrztuszana przy kaszlu; zawiera często drobnoustroje chorobotwórcze; śluz, plwocina» Odpluwać flegmę. Pluć flegmą. 2. chem. «ciecz spływająca w procesie… … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
zachować — dk I, zachowaćam, zachowaćasz, zachowaćają, zachowaćaj, zachowaćał, zachowaćany zachowywać ndk VIIIa, zachowaćowuję, zachowaćowujesz, zachowaćowuj, zachowaćywał, zachowaćywany 1. «schowawszy przetrzymać, zatrzymać coś, przechować» Zachować czyjeś … Słownik języka polskiego